شعرخوانی سرکار خانم راضیه مظفری

[دریافت فیلم]

غزل
ذی‌القعدۀ هرسال باید در سفر باشد
هرچند فرصت کم، زیارت مختصر باشد
حتّی اگر ماشین برای او ضرر دارد
حتّی اگر پادرد با او همسفر باشد
آرام می‌گوید خدایا کاشکی می‌شد
مشهد به ما دلتنگ‌ها نزدیک‌تر باشد
خرج سفر این بار یک انگشتر کهنه‌ست
هرچند ارث مادرش بی‌بی‌گُهر باشد!
از نان خشک بقچه کمتر می‌خورد، شاید
سهم کبوترهای آقا بیشتر باشد
این ساحل آرامش‌ست و پیشِ روی اوست
هرچند یک دریا تلاطم پشتِ سر باشد
چشمش به گنبد می‌خورد... بغضش ترک خورده‌ست
گاهی همان بهتر زبانش، چشمِ تر باشد
آقای خوبم! آفتابی که لب بام است
تا کی برای یک خبر چشمش به در باشد؟
پیراهنی... تکّه پلاکی... ساعتی... چیزی...
کو آن که مثل قاصدک‌ها خوش‌خبر باشد؟
حالا برای مهدی‌ام یک نامه آوردم
شاید یکی از کفترانت نامه‌بر باشد
هرسال مهدی مادرش را مشهد آورده
زنده‌ست او هرچند مفقودالأثر باشد


رهبر انقلاب: خیلی خوب. آفرین.